XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

Hurrengo egunak, berriz, ez ziren Pegatina Sargentuarentzat Juanekin igarotakoak bezain zoriontsuak.

Handik gutxira, itsasuntzi handi batera eraman zuten.

Untziak ate handi bi zituen eta hauetatik soto ilun batera ailegatzen zen.

- Itsasuntziaren sabela ote da hau? pentsatu zuen.

- Eta larri sentitzen banaiz, Juan ez da hemen izango txalo goxurik emateko.

Hura zen bere bizitza laburrean.

Pegatina bakar eta triste sentitzen zen lehenengo aldia.

Egun amaigabeak pasa zituen itsasuntziaren kontra joka zebiltzaten olatuen burrunda besterik entzun gabe, eta orduan bai, menditako ibilaldiak, eguzkia, txoriak eta bere burdinen drak-drakak burura etortzen zitzaizkion.

Haiek egun zoriontsuak haiek!.